W 2009 r. ukończyłam studia magisterskie, kierunek Architektura Krajobrazu, na Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym. Od tego czasu prowadzę firmę projektową. W 2012 r. ukończyłam studia podyplomowe, kierunek Urbanistyka i Planowanie Przestrzenne na Politechnice Poznańskiej. Od 2015 r. posiadam uprawnienia Inspektora Nadzoru Terenów Zieleni nadane przez Stowarzyszenie Naukowo-Techniczne Inżynierów i Techników Ogrodnictwa Oddział w Poznaniu. Kreuję przestrzeń przyjazną dla ludzi. Wygoda użytkownika obiektu i wydobycie piękna z otoczenia są dla mnie priorytetem.
Współautorka programów edukacji architektonicznej, w tym dwóch o ogólnopolskim zasięgu we współpracy z Narodowym Centrum Kultury, SARP, Akademia Łucznica – “Dialog z otoczeniem” (2005), “Archi-Przygody”(2017); autorka książek, publikacji w magazynach branżowych. Trenerka – szkoleniowiec, gościnnie wykładowczyni na uczelniach w kraju i za granicą ( m.in. University of Strathclyde, APS i UKSW -Warszawa). Praktyk. Od 1997 projektantka terenów publicznych i ogrodów (Trójmiasto, Warszawa), członek PLAYCE (www.playce.org).
architektka krajobrazu, doktora nauk technicznych w dyscyplinie architektury i urbanistyki. Jest zatrudniona na stanowisku badawczo-dydaktycznym w Katedrze Architektury Użyteczności Publicznej, Podstaw Projektowania i Kształtowania Środowiska Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. W pracy doktorskiej koncentrowała się na zagadnieniach przekształceń krajobrazu i rekultywacji terenów podmokłych w strukturach zurbanizowanych, ze szczególnym uwzględnieniem pól irygacyjnych Wrocławia i Berlina. W swoich badaniach zajmuje się problematyką transformacji krajobrazu i modelowaniem mikroklimatu w kontekście adaptacji do zmian klimatycznych, z uwzględnieniem błękitnej i zielonej infrastruktury. Swoją wiedzę teoretyczną stara się wdrażać w pracach projektowych. Jest autorką i współautorką licznych opracowań z dziedziny architektury krajobrazu, współautorką dwóch ogrodów festiwalowych w Ponte de Lima w Portugalii, które zostały wybrane do realizacji w drodze międzynarodowego konkursu (w 2014 i 2021 r.), autorką Polskiego Ogrodu Pokoju we francuskim Pas-de-Calais, miejsca upamiętniającego polskich ochotników walczących podczas I wojny światowej, powstałego w ramach szlaku Ogrodów Pokoju, inicjatywy stowarzyszenia Art Gardens – Hauts-de-France.
Dr inż. Agata Gajdek, architektka krajobrazu. W 2010 r. ukończyła studia wyższe na Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki i uzyskała stopień magistra inżyniera architekta krajobrazu. Od 2011 roku zawodowo związana z Uniwersytetem Rzeszowskim, gdzie od 2020 roku pełni funkcję kierownika Pracowni Architektury Krajobrazu w Instytucie Nauk Rolniczych, Ochrony i Kształtowania Krajobrazu, Kolegium Nauk Przyrodniczych. Od początku pracy naukowo-dydaktycznej jest związana z kierunkiem architektura krajobrazu, aktywnie uczestnicząc w jego tworzeniu i rozwijaniu na Uniwersytecie Rzeszowskim, a od 2020 roku pełni funkcję kierownika tego kierunku. Jej dorobek naukowy obejmuje zagadnienia z dziedziny miejskiego krajobrazu, sprawiedliwości środowiskowej, zielonej infrastruktury miasta oraz tradycyjnej drewnianej architektury, składa się z artykułów naukowych, monografii i rozdziałów do książek.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej i studiów podyplomowych z zakresu Architektury Krajobrazu. W latach 2017-2022 pracowała na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Bydgoskiej. Od 2022 zatrudniona na stanowisku profesora uczelni w Instytucie Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania naukowe: – terapeutyczne właściwości krajobrazów kulturowych – poszukiwanie standardu projektowania ekoosiedli w Polsce. Autorka i współautorka kilkudziesięciu publikacji i projektów z zakresu architektury, urbanistyki i kształtowania krajobrazu. Najważniejsze publikacje: – “Parki i ogrody terapeutyczne”, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa – “Ekoosiedla. Kształtowanie zrównoważonych osiedli miejskich na przykładzie doświadczeń francuskich”, Wydawnictwa Uczelniane UTP w Bydgoszczy – “Poszukiwanie standardu projektowania ekoosiedli w Polsce”, Wydawnictwa Uczelniane UTP w Bydgoszczy.
Dr Janusz Mazurek specjalizuje się w ochronie roślin ozdobnych i winorośli, jest autorem licznych artykułów, szkoleń, prezentacji oraz innych opracowań – między innymi “Ochrona winorośli”, pierwszej w Polsce książki, która w całości traktuje o ochronie winorośli. W roku 2003 uzyskał tytuł dr-a nauk rolniczych w specjalności ochrona roślin. Prowadzi zajęcia z ochrony i nawożenia winorośli na studiach podyplomowych z dziedziny “Enologii“, które odbywają się na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, “Technologii Winiarstwa” na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu oraz Podkarpackiej Akademii Wina. Od roku 2015 nadzoruje stan fitosanitarny kolekcji narodowych w Arboretum w Wojsławicach, filii Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie zresztą wcześniej, bo w latach 2007-2003, był pracownikiem. Od wielu lat, czyli praktycznie od roku 1997, kiedy to rozpoczął prac w Ogrodzie Botanicznym we Wrocławiu, regularnie zajmuje się problemami ochrony i nawożenia roślin w zielenie miejskiej. Poza różnego rodzaju opracowaniami piśmienniczymi, przeprowadził szereg prezentacji i szkoleń obejmujących zagadnienia możliwości zwalczania chorób i szkodników w miastach. Autor publikacji naukowych i licznych publikacji popularno-naukowych oraz wielu ekspertyz dotyczących stanu fitosanitarnego roślin w miastach. Opracowywał ekspertyzy i opinie dla Starostwa Powiatowego we Wrocławiu, Urzędu Miasta we Wrocławiu Urzędu Gminy w Polkowicach i Polanicy Zdroju oraz firmy Bayer. Przez półtora roku był związany z dwutygodnikiem Owoce, Warzywa, Kwiaty gdzie, co miesiąc były drukowane jego artykuły dotyczące ochrony roślin ozdobnych, a od roku 2018 regularnie pisze do czasopisma “Szkółkarstwo”. Jest również współautorem obszernego opracowania “Profilaktyka ochrony drzew miejskich przed chorobami. Zalecenia Bio-asekuracji”.
Więcej informacji znajdą Państwo tutaj oraz tutaj.
Z wykształcenia i zawodu jestem biologiem, w 2015 roku ukończyłam studia II stopnia na kierunku biologia, specjalność biologia w ochronie środowiska, na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Tematem pracy magisterskiej była „Różnorodność gatunkowa i funkcjonalna flory roślin naczyniowych a udział dwóch ekspansywnych gatunków traw na siedliskach antropogenicznych”. Ponieważ na wcześniejszym etapie studiów skupiałam się na fizjologii roślin, w pracy naukowej skoncentrowałam się na ocenie stanu fizjologicznego roślin do oceny stanu siedliska – łącząc ze sobą zagadnienia z dziedziny fizjologii roślin i ochrony środowiska. Jeszcze w trakcie studiów rozpoczęłam prace w Śląskim Ogrodzie Botanicznym w Mikołowie na stanowisku specjalista ds. edukacji, gdzie w głównej mierze zajmowałam edukacją ekologiczną, a także realizacją inwentaryzacji przyrodniczych, ekspertyz oraz nadzoru nad realizowanymi projektami uwzględniającymi zachowanie bioróżnorodności. Od kilku lat interesuję się wykorzystaniem błękitno-zielonej infrastruktury w celu adaptacji miast do zmian klimatycznych biorąc między innymi udział w międzynarodowym projekcie SALUTE4CE – Zintegrowane zarządzanie środowiskiem z użyciem mikro-skwerów w miejskich obszarach funkcjonalnych – zastosowanie idei miejskiej zielonej akupunktury. Ponadto jestem jednym z autorów i realizatorów projektu „Mikołów dla Klimatu – wdrażanie inwestycji z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury w mieści” finansowanego z funduszy EOG, którego głównym zadaniem jest wprowadzenie 14 inwestycji mających wpłynąć na poprawę potencjału adaptacyjnego miasta. W celu uzupełnienia wiedzy i umiejętności projektowych, w 2021 roku podjęłam studia podyplomowe na kierunku Architektura Krajobrazu ed. 15, na Politechnice Wrocławskiej.
Absolwent i nieetatowy wykładowca Wydziału Ogrodnictwa, Biotechnologii i Architektury Krajobrazu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Architekt Krajobrazu z wieloletnim doświadczeniem w firmach wykonawczych oraz projektowych. Rzeczoznawca PSDZ-NOT w specjalności projektowanie (technologie), wykonawstwo (realizacja, budowa), eksploatacja (konserwacja, pielęgnacja), naprawy, rewitalizacja (modernizacja), dobory roślin. Uczestnik licznych konferencji międzynarodowych o problematyce zmian klimatycznych i sposobach niwelowania skutków tych zmian w miastach. Prywatnie i zawodowo pasjonat i propagator zieleni na terenach zurbanizowanych. Specjalista w firmie GCL w dziedzinie wdrażania systemów ochrony drzew, zazieleniania dachów i retencji wód opadowych w miastach. Odpowiada za współpracę z inwestorami, projektantami oraz wykonawcami na każdym szczeblu inwestycyjnym, propagując wiedzę na temat nowoczesnych rozwiązań, stosowanych w Architekturze Krajobrazu.
Adiunkt w Katedrze Architektury i Urbanistyki Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Bydgoskiej. Zainteresowania naukowe: rola przestrzenno – kompozycyjna zieleni w przestrzeni miejskiej, funkcje i formy zieleni w przestrzeniach publicznych miast, cechy budujące indywidualną tożsamość miejsca i miasta, zasady kształtowania przestrzeni publicznych w miastach, znaczenie i przemiany przestrzeni publicznych we współczesnych strukturach miejskich.
Adiunkt w Katedrze Budownictwa Lądowego na Wydziale Budownictwa Politechniki Częstochowskiej. Specjalizuje się w problematyce przestrzeni publicznych. Autorka i współautorka ponad 40 publikacji naukowych i kilkudziesięciu projektów koncentrujących się na zagadnieniach architektoniczno-krajobrazowych ze szczególnym uwzględnieniem odnowy krajobrazu miejskiego
Specjalizuję się w partycypacji społecznej w projektowaniu krajobrazu i badaniach krajobrazu kulturowego. W badaniach naukowych koncentruję się na zagadnieniach relacji krajobrazu i zdrowia (w ujęciu historycznym i współczesnym), badaniach i ewaluacji przestrzeni wiedzy, społecznego udziału w kształtowaniu i ochronie krajobrazu oraz historycznych krajobrazów kulturowych (historycznych szpitali psychiatrycznych, krajobrazu warownego).
Pracuję jako adiunkt w Katedrze Architektury Krajobrazu, SGGW. Jestem jednym z autorów projektu naukowego “Pavepro” – nawierzchnia przyjazna osobom z niepełnosprawnością, która umożliwia infiltrację wody opadowej. Wraz z zespołem z pracowni Jakub Heciak Architekt projektuję przestrzenie publiczne zorientowane na zrównoważone gospodarowania wodą opadową.
Kontakt: e-mail: .
Ta strona korzysta z ciasteczek, dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zgadzam się
